Γιατί οι νύχτες επαναφέρουν μνήμες;
Γιατί αφυπνίζουν το παρελθόν που έπεσε σε λήθαργο; Είχα δυο χρόνια να ακούσω το "Querer". Μου θύμιζε τη ζωή που άφησα στην πρωτεύουσα. Μου θύμιζε στις ραδιοφωνικές εκπομπές στον Πειραιά, το τρέξιμο να προλάβω το συρμό του μετρό, μου θύμιζε αυτόν. Σήμερα όλα επανήλθαν εμποτισμένα βέβαια με νέα στοιχεία. Η Ακρόπολη φωτισμένη, γιασεμιά, αγιόκλημα και συναισθήματα που άλλαξαν απο τη μια στιγμή στην άλλη με ένα φιλί εκτός προγράμματος, που έμελε απο εκείνο το βράδυ να με στοιχειώσει.
Δεν ξέρω αν η μετάφραση είναι σωστή μιας και τη βρήκα στο ακόλουθο βιντεάκι. Απο τα λίγα Ισπανικά που ξέρω πάντως συμπίπτει....
Καλή ακρόαση
Να σας προσέχετε....
μέσα από την καρδιά,
χωρίς σεμνοτυφία, χωρίς λογική
με τη φλόγα του πάθους
Να ερωτεύεσαι
δίχως να κοιτάζεις πίσω,
μέσα από τα μάτια πάντοτε
κι ακόμη περισσότερο…
Να αγαπάς,
για να μπορείς ν’ αγωνίζεσαι κόντρα στον άνεμο κι να πετάς
για να ανακαλύπτεις την ομορφιά της θάλασσας…
Να ερωτεύεσαι
και να μπορείς να μοιράζεσαι αυτή τη δίψα για ζωή
το δώρο που μας δίνει η αγάπη
είναι η ίδια η ζωή
Να ερωτεύεσαι
σαν να βρίσκεσαι ανάμεσα στον ουρανό και στη θάλασσα
δίχως τη δύναμη της βαρύτητας
έχοντας την αίσθηση της ελευθερίας
Να ερωτεύεσαι
χωρίς ποτέ να προσμένεις
να δίνεις μόνο για να δίνεις, πάντοτε
κι ακόμη περισσότερο....
Γεια σου Αριάδνη μου. Ο Έρωτας είναι πάντα εκεί σαν τον ήλιο που δεν κάνει διακρίσεις σε ποιον θα ρίξει τις ακτίνες του. Θέλω να δεις μια ταινιούλα το Wedding singer του Adam Shadler. Δες την και παρακολούθησε τι θα πει η γιαγιάκα που έκανε μαθήματα φωνητικής. Είναι πολύ σοφή ταινία παρόλο που μοιάζει χαζούτισκη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραία ποίημα και το απόσπασμα του Λειβαδίτη πολύ καλό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπέροχη ανάρτηση! Και τι ωραίο τραγούδι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά πολλά!
Πανέμορφο τραγούδι Αριάδνη μου!!Είμαι πάντα ερωτευμένη!!!Φιλάκια!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑριάδνη πόσο μου άρεσε η ανάρτησή σου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ταξίδεψε και μένα πίσω στις εποχές που ζούσα στην πρωτεύουσα, που ταξίδευα στον έρωτα, στο Λυκαβητό με πιάτο την πολη, με ταξίδεψε σε συναισθήματα ξεχασμένα και θύμησες νοσταλγικές!
Υπέροχο
Γιατί άραγε; Γιατί ειδικά τις νύχτες;Νομίζω ότι κάνεις δεν έχει βρει την απάντηση αλλά ο Λειβαδίτης έχει δίκιο. Δυστυχώς ή ευτυχώς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ ωραίο ποίημα ,και το απόσπασμα του Λειβαδίτη υπέροχο...αυτά που μας καίνε τα ζούμε μόνοι μας μεσα στη σιωπή......Μπράβο Αριάδνη!! να είσαι καλά!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα υ-π-ε-ρ-ο-χ-α!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι όμορφη ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα :)
Υπέροχη ανάρτηση και υπέροχο το βιντεάκι!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είσαι καλά!!
Όμορφη ανάρτηση!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα!
Στο σκοτάδι ξεχωρίζουν όλα καλύτερα!Κι οι νύχτες της σιωπής χωρίς να το θέλουν βοηθούν κι επαναφέρουν μόνες τους το φως της φαντασίας!Αυτό γίνεται όσο υπάρχουν άνθρωποι... όσο υπάρχει αγάπη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ όμορφη δημοσίευση... ευαίσθητη και ρομαντική!
Να 'σαι πάντα καλά Αριάδνη μου!!!:-)
Όμορφο ποιήμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Το έχει αυτό η νύχτα. Χρόοοοονια τώρα να σου ξυπνάει μνήμες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι θα αφήσεις τι θα πάρεις.
Η επιλογή είναι δική σου.
Πάντα ήταν.
Μαγική ανάρτηση Αριάδνη μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤαξίδεψα ονειρικά μαζί σου ...
Φιλί κι αγκαλιά! ♥