Αν δεν αντέχεις να το ζήσεις....

 

Έχει μερικούς μήνες που τη συγκεκριμένη φράση τη βλέπω πολύ συχνά γραμμένη κυρίως στο fb.

Δεν σας κρύβω ότι πολλές φορές τις πίκρες μου τις γράφω και γω εκεί, αλλά τις γράφω με τέτοιο τρόπο που δεν γίνεται εύκολα αντιληπτό, λόγω της λίστας των Facebook-ικών μου φίλων. Θεωρώ αυτονόητο, πως ό,τι με απασχολεί το συζητώ με μια πολύ δική μου φίλη.  Στο blog μου αντίθετα είμαι μια άγνωστη μεταξύ αγνώστων. Ίσως φταίει που έχω την ψευδαίσθηση ότι κάποτε θα δει αυτά, που γράφω γι αυτόν και ίσως, λέω ίσως, μετανιώσει για μερικές λάθος συμπεριφορές.

Και επανέρχομαι στο σημερινό μου θέμα. Ναι blogo-φίλοι και blogo-φίλες μου, αν δεν αντέχεται να το ζήσετε μην το προκαλείτε. Μην το "τραβάτε" απο τα μαλλιά, γιατί όσο και αν σας αγαπά κάποιος και σας συγχωρεί συνέχεια, έρχεται η ώρα που σιγα σιγά καταλαβαίνει πως τα όσα έδωσε ήταν πολλά.... Φυσικά και δεν το μετανιώνει γιατί η ζωή (;), η μοίρα (;) τον προίκησε με συναισθήματα. 

Χαίρομαι πολύ που σε μια τέτοια "αναίσθητη" εποχή, εγώ "ένιωσα"!

Δεν ξέρω τι θα γίνει αύριο, ίσως όλα γίνουν ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ιδανικά, ίσως πάρω ανάποδες στροφές και δεν ασχοληθώ ποτέ ξανά...

Ό,τι κι αν γίνει εκείνο το ταξίδι που λέγαμε, θα το κάνω ;)

Να σας προσέχετε...!