Το παιχνίδι της αγάπης- Της υπερβατικής...

Η αγαπημένη εκφραστική blogοφίλη μας Κική απο το Εκφράσου μας προσκάλεσε-προκάλεσε να συμμετάσχουμε στο παιχνίδι της αγάπης.


Ίσως είμαι πολύ ρομαντική αλλά όταν αγαπώ, με τον οποιοδήποτε τρόπο, αγαπώ απο τα μύχια της ψυχής μου. Ακόμη κι αν με πληγώνουν, δεν το μετανιώνω, έτσι λειτουργώ. Το πρώτο τραγούδι που μου έρχεται στο νου και είναι ίσως και το πιο αγαπημένο μου ελληνικό άσμα, έρχεται απο τη φωνή του Χρήστου Θηβαίου, σε στίχους Κατίνας Παϊζη και μουσική Βασίλη Δημητρίου.

Και πολλές φορές ακούγοντάς το μου έρχονται στο νου τα παρακάτω αποσπάσματα:

"Αλλά εγώ μιλώ για την άλλη αγάπη. Την υπερβατική. Αυτή που ντύνει με βελούδο την ψυχή.  Αυτή που διώχνει τους σκόρπιους από τη σκέψη. Αυτή που σπάει το συρματόπλεγμα του εαυτού σου. Αυτή που δε βγαίνει από το στόμα. Ξεχύνεται από την αφή και την ανάσα."

Απο το "Ακρογιάλι της ουτοπίας" της Αλκυόνης Παπαδάκη

"Κι αν έρθει κάποτε η στιγμή να χωριστούμε, αγάπη μου,
μη χάσεις το θάρρος σου.
Η πιο μεγάλη αρετή του ανθρώπου είναι να ‘χει καρδιά.
Μα η πιο μεγάλη ακόμα είναι όταν χρειάζεται
να παραμερίσει την καρδιά του..."

Του Τάσου Λειβαδίτη


Κλείνοντας φίλοι μου, θα ήθελα να σας ευχαριστήσω θερμά όλους για τις τακτικές επισκέψεις και τα σχόλιά σας. Για λίγο χρονικό διάστημα θα απέχω (καλοκαίρι γαρ), αλλά θέλω να πιστεύω πως δεν θα χαθούμε. Να σας προσέχετε, να σας αγαπάτε και να περιμένετε όλα όσα θα σας χαρίσει το μέλλον.

Σας φιλώ γλυκά #agapi_mono