*Ήρθες στη ζωή μου ξαφνικά, ένα πρωί Δευτέρας*

Μόλις είχα ξεπεράσει μια πολύ δύσκολη φάση στην προσωπική μου ζωή, που με είχε τσακίσει.

*Σε περιμένω για να ζήσω ή ζω για να σε περιμένω;*

Κρύο...

*Να χαθώ στα βήματα σου*

Ξέρεις τι θα ήθελα;

Μικρές ανάσες ευτυχίας!

Έρχονται απο το πουθενά, ζητώντας λυσσαλέα να μπουν στη ζωή σου....

Οι 7 συνήθειες των ευτυχισμένων ανθρώπων

Η θετική ψυχολογία όμως, ένας κλάδος της κλασσικής ψυχολογίας, δείχνει πως οι άνθρωποι που είναι ευτυχισμένοι, συνήθως έχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά, επτά συνήθειες που τους βοηθούν να κρατούν την καλή τους διάθεση στα ύψη.

10 σοφοί τρόποι για να γίνετε πιο ευτυχισμένοι!

Τα πράγματα μπορούν να αλλάξουν αν το θέλεις, σε οποιαδήποτε ηλικία.  «Σκληρή δουλειά και επιμονή. Είναι ένα μικρό τίμημα που πρέπει να πληρώσεις για να αλλάξεις τη ζωή.»

Πυρωμένες σκέψεις στο εκτυφλωτικό σκοτάδι

Κι έτσι απλά απο εκείνο το βράδυ όλα άλλαξαν.....

Ευτυχία είναι!

Μέχρι και trend στο twitter έγινε αυτή η λέξη!
Τέσσερις συλλαβές και πολλές απόψεις για το τι τελικά είναι....

Ευτυχία είναι όταν καταλαβαίνεις οτι οι άνθρωποι που αγαπάς είναι χαρούμενοι. Να βλέπεις γυρω σου χαμόγελα. Ένα χάδι. Ένας καλός λόγος βγαλμένος απο καρδιάς. Να παραμένεις άνθρωπος με όλη την ουσία που περικλύει η λέξη. Ένας περίπατος σε μέρη που αγαπάς. Παλιές φωτογραφίες με τα αγαπημένα σου πρόσωπα. Να είσαι μπροστά σε τζάκι, αγκαλιά  με ό,τι πολυτιμότερο έχεις στην παρούσα φάση κι ας μη το ξέρει. Να κοιμάσαι σε μια ζεστή αγκαλιά ακούγοντας την ανάσα του και να χαμογελάς. Κι άλλα τόσα....!

Σύμφωνα με τους ειδικούς, η ευτυχία δεν είναι κάτι άπιαστο. Φτάνει να αφιερώνουμε χρόνο σε όσους αγαπάμε και μας αγαπούν, να νιωθουμε ευγνωμοσυνη για όσα έχουμε,  να έχουμε στόχους, να σκεφτόμαστε θετικά, να συγχωρούμε, να αγαπάμε, να μάθουμε να ζούμε και να μας προσέχουμε!

Ανάλυση:Αύγουστος του Νίκου Παπάζογλου

Ο Νίκος Παπάζογλου τραγουδά το τραγούδι «Αύγουστος» ένα από τα πιο όμορφα και ερωτικά τραγούδια που έχουν γραφτεί ποτέ. Είναι προφανώς ένα από αυτά τα τραγούδια που μας συγκινούν όπου και όποτε αν το ακούσουμε: πετυχαίνοντας το τυχαία στο ράδιο, σε κάποιο κανάλι, σε μια καφετέρια, σε μπαρ, σε μια συναυλία, παντού. Πάντα μας δημιουργεί αυτή την γλυκιά αλλά και μελαγχολική αίσθηση, καθώς μας θυμίζει μια αγάπη τρυφερή κα δυνατή, αλλά και έναν έρωτα που δε σταματά σε εμπόδια και απαισιοδοξίες.

Είναι ίσως περίεργο αλλά όλοι λίγο ή πολύ έχουμε βρεθεί στη θέση να θέλουμε κάποιον πολύ και να μην έχουμε μιλιά να το πούμε, σαν να πρόκειται για κάτι κακό, κάτι που είναι λάθος, που είναι εξευτελιστικό. Κι όμως τότε νιώθουμε περισσότερο παγιδευμένοι στα συναισθήματά μας, που πάλλονται και μας πιέζουν.

«Θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό»… ίσως η πιο χαρακτηριστική φράση του τραγουδιού, ένας στίχος που συνήθως μένει να μας δίνει κουράγιο όταν ψάχνουμε να βρούμε την τόλμη να υπερασπιστούμε το συναίσθημά μας, ένα συναίσθημα που συχνά παλεύει για την επιβίωση του και αξίζει το σεβασμό μας. Και ναι όταν θες κάτι πρέπει να αφήσεις τον εαυτό σου να το ζήσει, γιατί αλλιώς δεν μπορεί να ξέρεις τι έχασες, ή τι είναι αυτό που δεν έζησες, ποιο όνειρο, ποια ευτυχία. Ας είναι πάντα έτσι λοιπόν… Θα πάω και ας μου βγει και σε κακό.


Αύγουστος – Νίκος Παπάζογλου
Μουσική: Νίκος Παπάζογλου
Στίχοι: Νίκος Παπάζογλου
Ερμηνεία: Νίκος Παπάζογλου

Μα γιατί το τραγούδι να ‘ναι λυπητερό
με μιας θαρρείς κι απ’ την καρδιά μου ξέκοψε
κι αυτή τη στιγμή που πλημμυρίζω χαρά
ανέβηκε ως τα χείλη μου και με ‘πνιξε
φυλάξου για το τέλος θα μου πεις

Σ’ αγαπάω μα δεν έχω μιλιά να στο πω
κι αυτό είναι ένας καημός αβάσταχτος
λιώνω στον πόνο γιατί νιώθω κι εγώ
ο δρόμος που τραβάμε είναι αδιάβατος
κουράγιο θα περάσει θα μου πεις

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Σε ποιαν έκσταση απάνω σε χορό μαγικό
μπορεί ένα τέτοιο πλάσμα να γεννήθηκε
από ποιο μακρινό αστέρι είναι το φως
που μες τα δυο της μάτια πήγε κρύφτηκε
κι εγώ ο τυχερός που το ‘χει δει

Μες το βλέμμα της ένας τόσο δα ουρανός
αστράφτει συννεφιάζει αναδιπλώνεται
μα σαν πέφτει η νύχτα πλημμυρίζει με φως
φεγγάρι αυγουστιάτικο υψώνεται
και φέγγει από μέσα η φυλακή

Πώς μπορώ να ξεχάσω τα λυτά της μαλλιά
την άμμο που σαν καταρράχτης έλουζε
καθώς έσκυβε πάνω μου χιλιάδες φιλιά
διαμάντια που απλόχερα μου χάριζε
θα πάω κι ας μου βγει και σε κακό

Πηγή: eros-erotas.gr