Δευτέρα 7 Ιουλίου 2014

Είμαι εδώ...


Θυμάσαι που σ' αγκάλιαζα με όλη μου την ψυχή;
Ξανά και ξανά...
Ένιωθα την καρδιά σου να χτυπά δυνατά,
η δική μου δεν υπήρχε είχε γεμίσει με τόση γλυκά,
που δεν την ένιωθα καν να χοροπηδά.
Σαν μαριονέτα κι αυτή της κινείς τα νήματα.

Θυμάσαι που σ' αγκάλιαζα με όλη μου την ψυχή;
Πότε θα κάνουμε μαζί αυτό το ταξίδι που μου ταξες;
Δεν θέλω να είναι μακρινό, αλλά αληθινό...
Είμαι εδώ....
Για σενα....

Θυμάσαι που σ'αγκάλιαζα με όλη μου την ψυχή;
Κάνω βήματα δύσκολα πλάι σου,
αλλά είμαι εδω, με βλέπεις;
Δεν έχω καταλήξει ακόμη...Τι πονάει περισσότερο;
Η απόσταση ή η επαφή;

Σε σκέφτομαι

10 σχόλια:

  1. τελειο!!!

    Καλη εβδομαδα να εχεις γλυκια μου!
    Φιλακια πολλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλημέρες! Τι να κάνω που ακόμα και τα love story τα δικά μου είναι κωμικά; Είναι κακό να πω πώς εμένα κάποτε μου έταξε ένα παλιό αμόρε πρασο-κιμαδο-τυρόπιτα; Φαντάσου κάτι τόσο απλό κι ούτε ένα τόσο δα κομματάκι δεν μου έφερε! Όλοι τάζουν μέχρι να μας τα δώσει κάποιος όλα μαζεμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ όμορφο καί τρυφερό κείμενο Αριάδνη μου!!!
    Σέ θέλει!!!!Είμαι σίγουρη!!!Φιλάκια!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχ αυτό το αληθινό ταξίδι..

    Πολύ όμορφη η γραφή σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. πώς γίνεται να με εκφράζει τόσο πολύ το ποίημά σου;
    Ο κάθε στίχος χτύπησε στην ψυχή μου!

    Μπορεί να μην το πιστεύεις αλλά σε νιώθω τόσο!

    Φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η επαφή... όταν δεν είναι αληθινή... αυτή πονάει περισσότερο...
    Καλό σου απόγευμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Καλημέρα πολύ όμορφο κείμενο....!
    Με εκφράζει μπορώ να πω!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ε ναι, πολύ, αυτη ειναι η σωστή απάντηση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή