Πέμπτη 7 Ιανουαρίου 2016

Συνέντευξη με τον κιθαρίστα Μάριο Λουπάση!


Η αλήθεια μοιράζεται απλόχερα και δεν δομείται πάνω σε καλούπια και κανόνες. Χείμαρρος στο stage και ήρεμη δύναμη ο Μάριος Λουπάσης μόλις κατεβαίνει από αυτό.
Η μουσική του ταυτότητα είναι, απόρροια της Κρητικής παράδοσης αναμεμειγμένη με τη ροκ και μεταλ μουσική. "Την πρώτη μου κιθάρα την αγόρασα με οικονομίες 60.000 δρχ όταν ήμουν 12 χρόνων. Είναι η μόνη κιθάρα που έχει μείνει κοντά μου πολλά χρόνια αν κ πλέον την έχω κάνει 4χορδη κ την γενικά την έχω "διαλύσει" λιγάκι. Θυμάμαι όλες μου τις κιθάρες τις αγόραζα, σε τέλεια κατάσταση κ έφυγαν από τα χέρια μου αρκετά ταλαιπωρημένες, χτυπημένες. Η μόνη κιθάρα που δεν θέλω να "πειράξω" τίποτα κ θέλω να έχω σε καλή κατάσταση, είναι αυτή που παίζω πλέον, η άσπρη Fender. Πούλησα το λαούτο μου όταν την βρήκα κ σε μια ώρα ήταν δικιά μου". . Πρόσφατα έγραψε το τραγούδι "Κραυγή", σε στίχους Δήμητρας Παναγοπούλου, το οποίο τραγούδησε ο δάσκαλός του, όπως τον αποκαλεί, Ψαραντώνης. Μια κραυγή που σε δονεί και σε προκαλεί να ταυτιστείς μαζί της και βασίζεται κυρίως πάνω στο δίπολο λύρα-κιθάρα. Θυμάται την επεισοδιακή, γι αυτόν συναυλία των Iron Maiden στο Ελληνικό, εξηγεί γιατί επέλεξε να ασχοληθεί με τη μουσική και αποκαλύπτει την κινητήρια δύναμη η οποία τον ωθεί στη σύνθεση και τη δημιουργία. Αυτό το διάστημα συνεργάζεται με το Χρήστο Δάντη . Την Κυριακή 10 Ιανουαρίου οι εμφανίσεις του Χρήστου Δάντη και της ομάδας του, στην Αρχιτεκτονική ολοκληρώνονται οπότε όλοι οι δρόμοι οδηγούν εκεί.

Σε τι φάση σε πετυχαίνω;

Στην πιο όμορφη φάση με βρίσκεις! Πριν από ένα μήνα περίπου, έκανα ένα τεράστιο όνειρο πραγματικότητα. Συνεργάστηκα και έκανα ένα τραγούδι με τον αγαπημένο μου Ψαραντώνη και το ονόμασα "Κραυγή". Ήταν η θεματολογία του στίχου που έγραψε η καλή μου φίλη Δήμητρα Παναγοπουλου και το ονόμασα έτσι. Ήταν η Κραυγή μέσα από την ψυχή μου για το άδικο, τα ψέματα και τους "καλούς" ανθρώπους που συναντάμε στην ζωή. Ένα άλλο μεγάλο όνειρο μετά από αυτό έγινε πραγματικότητα, αφού παίζω πλέον με τον αγαπημένο μου τραγουδιστή, τον Χρήστο Δάντη, ο οποίος πέρα από τις εξαιρετικές δυνατότητες που όλοι γνωρίζουμε ότι έχει σαν τραγουδιστής και μουσικός, μπορώ να πω ότι είναι και εξαιρετικός άνθρωπος με τρομερή ενέργεια, γνώσεις και αυθεντικότητα! Ένας ακόμα δάσκαλος για μένα!



Πότε και γιατί ασχολήθηκες με τη μουσική;


Ξεκίνησα δεκατριών χρόνων να γρατζουνάω κιθάρα. Θυμάμαι όμως από μικρός, όπου πήγαινα, σε ξένα σπίτια και έβλεπα όργανο με χορδές πήγαινα και το γρατζουνούσα. Κάτι με τράβαγε! Η περιέργεια του ήχου; Δεν ξέρω..αλλά "αρρώσταινα" όταν τραβούσα μια χορδή και άκουγα τον ήχο. Ένιωθα ότι ξέρω τι κάνω, ακόμα το νιώθω αυτό.. Άσχετα που ακόμα δεν έμαθα κιθάρα! Χαχαχα
Ο λόγος που παίζω μουσική είναι, γιατί από μικρός, όταν την ανακάλυψα έγινε η αγαπημένη μου παρέα, το αγαπημένο μου παιχνίδι, η θεραπεία μου στα δύσκολα..ένα υπέροχο χάσιμο μέσα σε αυτήν!




Γιατί διάλεξες κιθάρα;

Γιατί όταν άκουγα ηλεκτρικές κιθάρες μικρός τρελαινόμουν με τον ήχο... Τα "γκάζια", τα εφέ, τα solo.. Μου αρέσει πιο πολύ από όλα τα άλλα. Αμέσως επόμενο αγαπημένο όργανο είναι το λαούτο, τα drums και η Κρητική λύρα.

Ποια είναι τα ακούσματά σου και απο ποιους καλλιτέχνες δέχτηκες επιρροές;

Τα ακούσματα μου είναι πολλά και διάφορα. Λίγα πράγματα δεν ακούω βασικά. Ακούω τα πάντα και δέχομαι επιρροές από παντού, σέβομαι πολύ τον κάθε ήχο. Σίγουρα όσο πιο πίσω τόσο το καλύτερο. Ακούω από Rock/metal τα πάντα, και από Έλληνες τραγουδιστές είναι μετρημένα τα πράγματα. Σταθερές αξίες και γνήσιοι καλλιτέχνες όπως ο Χρήστος Δάντης, ο Γιάννης Αγγελάκας, ο Ψαραντώνης και ο Παύλος Παυλίδης. Είναι διαφορετικό το είδος του καθενός, όμως μέσα μου αυτοί έχουν χάραξε, με τις μουσικές κ τον τρόπο τους, μια μίξη μουσικών, ένα πάντρεμα συναισθημάτων έντονο που μου βγαίνει όταν παίζω μουσική. Ενέργειες που έχω εισπράξει από τις ατελείωτες ώρες ακροάσεων της μουσικής τους!

Τι σκέφτεσαι όταν παίζεις;

Ωραία ερώτηση!!Πάει ανάλογα με το τραγούδι και τι σου βγάζει. Το μυαλό τρέχει, κάνει εικόνες. Ένα σκηνικό πολέμου με καπνού και μπαρούτι στην ατμόσφαιρα, μια κοπέλα κ έναν χωρισμό, στενοχώριες, θυμούς, από όλα. Αν έχει περάσει η ώρα πλέον σκέφτεσαι και σουβλάκια καμία φορά! Χαχα

Πόσες κιθάρες έχουν περάσει από τα χέρια σου;

Έχουν περάσει οκτώ, έχω κρατήσει τις τρείς. Οι άλλες πουλιόντουσαν, τις αντάλλαζα για να πάρω κάποια άλλη, πότε δεν ήθελα πολλές, σαν τις κοπέλες. Με μια θες να έχεις σχέση και να περνάτε ωραία. Αν έχεις 5 δεν προλαβαίνεις. Προτιμώ λίγες και να τα δίνω όλα σε αυτές, η κάθε μία να έχει λόγο που υπάρχει και φυσικά προσωπικότητα.. Γι αυτό τις καίω και τις σπάω.. Να αποκτήσουν χαρακτήρα.


Μίλησέ μου για τα μελλοντικά σου σχέδια


Θέλω να συνεχίσω να γράφω μουσικές και να κάνω συνεργασίες με αγαπημένους μου καλλιτέχνες.. Έχω πολλά μέσα στο κεφάλι μου, δεν μπορώ να πω γιατί ίσως να μην γίνουν.. Όμως έχω τόσο πολύ μουσική και ψάχνω τον χρόνο και το concept για να δημιουργήσω κάτι, δεν μπορώ χωρίς concept κ χωρίς λόγο να γράφω.. Και το χρήμα και η δόξα για μένα δεν είναι σοβαρός λόγος δημιουργίας! Απλά καλύπτει ανάγκες!
Αγαπημένοι σου κιθαρίστες;

Είναι πολλοί αλλά εγώ θα σου πω δώδεκα όμως που είναι αριθμός που αγαπώ. Ο Ritchie Blackmore, ο Jimmy Page, ο Tony Iommi, ο Adrian Smith, ο Jimmy Hendrix, ο Jim Matheos, ο Steve Vai, ο Alvin Lee, ο Rory Gallagher, ο Roy Z, ο Γιάννης Σπάθας και Μπάμπης Παπαδόπουλος.

Αγαπημένα σου τραγούδια;

Χάος. Δεν μπορώ να απαντήσω. Τι να αφήσω απέξω;!



Τι σε εμπνέει για να συνθέσεις ένα κομμάτι;

Συνήθως έως πάντα με εμπνέουν άσχημες καταστάσεις προσωπικές ή κοινωνικές. Όταν υπάρχει "πόνος" υπάρχει κ διάθεση για δημιουργία. Με ενδιαφέρει να βγει το συναίσθημα μέσα από την μουσική και όχι απλά να είναι μια μουσική που συνοδεύει έναν όμορφο στίχο. Αυτά τα δύο πρέπει να εκφράζουν το ίδιο πράγμα και μόνα τους χωρίς να έχει ανάγκη το ένα το άλλο. Έχουν το ίδιο βάρος και τα δύο σε ένα τραγούδι και όταν ταιριάζουν σωστά, τότε για μένα έχουμε ένα όμορφο τραγούδι με πορεία μέσα στον χρόνο. Ποτέ δεν γράφω χαρούμενα τραγούδια. Δεν μου αρέσουν πολύ.

Τι σημαίνει το dantelux ( nickname) σου;

Ωραία ερώτηση. Για εννιά χρόνια έπαιζα σε μια glam Rock μπάντα και είχαμε ψευδώνυμο διαφορετικό ο καθένας. Το δικό μου ήταν Mario Lux. Είχα πάντα μια συμπάθεια για την Φλωρεντία και λίγο μετά με τον Dante Allighieri. Κάπου εκεί κόλλησα και με τον Χρήστο Δάντη και αφού είδα κ μια ταινία (The prestige) το 2006 αποφάσισα πως γι αυτούς τους τρείς λόγους θα γίνει Dante Lux τίποτα δεν είναι τυχαίο τελικά!


Έχεις συνεργαστεί με το Ψαραντώνη και το Χρήστο Δάντη. Τι κρατάς από αυτές σου τις συνεργασίες;

Από τον Ψαραντώνη κρατάω την απλότητα ενός τεράστιου καλλιτέχνη. Τον τρόπο που σκέφτεται πάνω στην μουσική, τα σοφά λόγια του, τα αστεία του και πάνω απ όλα τις μαγικές στιγμές όταν γράφαμε παρέα με αυτόν και την κόρη του Νίκη Ξύλουρη (κρουστά) η οποία είναι, αν μου επιτρέπεται η φράση, «θηλυκός Ψαραντώνης». Έχει ψυχή στην μουσική της και δύναμη τεράστια. Αντιμετωπίζουν την μουσική με σεβασμό προς το σύμπαν και την φύση. Όλη η οικογένεια των Ξυλούρηδων είναι ευλογημένοι άνθρωποι!

Από τον Χρήστο Δάντη η συνεργασία, είναι ότι καλύτερο μπορούσε να μου τύχει. Τον ακούω περίπου δέκα χρόνια .Από παλιά άκουγα τραγούδια του κ τον έβλεπα σε live κ ονειρευόμουν μια φορά να παίξουμε όλα αυτά τα τραγούδια παρέα.. Μια φορά κ θα είμαι χαρούμενος! φαντάζεσαι λοιπόν πόσο χαρούμενος τελικά είμαι τώρα αφού παίζουμε παρέα συνέχεια. Κάθε live το νιώθω σαν πρώτο και τελευταίο! Παίζω, ακούω την φωνή του ή τον κοιτάω μπροστά να τραγουδάει κ νιώθω πολύ όμορφες δυνατές ενέργειες! Αυτό είναι η μουσική, ενεργειακή επικοινωνία, χωρίς λόγια, βλέμματα, επαφή.  Είμαι τυχερός και είναι  επιλογή μου να συνεργάζομαι μόνο με ανθρώπους που θαυμάζω και αγαπώ. Δεν μπορώ να παίξω αλλιώς μουσική, δεν θέλω, προτιμώ να πεινάω ή να κάνω άλλες δουλειές.





Πως προέκυψε η συνεργασία με τον Ψαραντώνη;

Προέκυψε από μια ιδέα που πέταξα σε δυο, τρείς φίλες και φίλους μου κ ο καθένας του με τον τρόπο του με έσπρωξαν με πίστη να το κάνω! Άρεσε κ το τραγούδι στον Δάσκαλο Ψαραντώνη, άρεσε κ στους συνεργάτες που επέλεξα κ γι αυτό είχαμε αυτό το όμορφο κ αληθινό αποτέλεσμα! Είναι συλλογική δουλειά! Όχι μόνο δική μου, αυτό το τραγούδι. έτσι θέλω να είναι πάντα, ο καθένας να βάζει τον χαρακτήρα του κ να ακούγεται αυτό.





Ποιά συναυλία που παρακολούθησες, σου έμεινε αξέχαστη και γιατί;


Αρκετές είναι τέτοιες συναυλίες. Συνήθως τις παρατηρώ, τις βιώνω απ όλες τις πλευρές. Η πρώτη που θυμάμαι σίγουρα είναι το 2012, όταν πήγα την ημέρα των γενεθλίων μου μόνος μου, στη συναυλία του Ψαραντώνη στο Gagarin. Το καλύτερο δώρο ήταν ότι τον χαιρέτησα και κάναμε και δέκα λεπτά παρέα! Μετά πήγα και βρήκα τους φίλους μου! Άλλη μια είναι όταν πήγα το 2007, στους αγαπημένους μου Iron Maiden. Στο live μετά από κάτι "ακροβατικά" με φίλους, βρέθηκα με σπασμένο αστράγαλο και έπρεπε να δω το υπόλοιπο live από τις κερκίδες λόγου πόνου. Το αστείο είναι ότι στο τέλος μάθαμε σε ποιο ξενοδοχείο μένουν και βρεθήκαμε να πίνουμε ποτά μαζί τους στην ταράτσα του ξενοδοχείου και ο πόνος είχε εξαφανιστεί...μέχρι το επόμενο πρωί που ξύπνησα με τρελούς πόνους από το κάταγμα. Αυτά είναι τα πιο ωραία!


Πηγή των φωτογραφιών:


Marios Loupasis / Mάριος Λουπάσης



Αριάδνη Στεφανίδου

6 σχόλια:

  1. Βρε θηρίο! Το ευχήθηκες και έγινε!
    Πολλά μπράβο! Υπέροχες ερωτήσεις - υπέροχες απαντήσεις!
    (Λάτρεψα τον παραλληλισμό κιθάρας-κοπέλας!)
    Νομίζω (είμαι σίγουρη δηλαδή!) πως μας σύστησες ένα διαμαντάκι!
    Και αφού σαν κοινό στοιχείο έχουμε τον Δάντη, ελπίζω να τον απολαύσουμε και στη Σύρο!
    Πολλά μπράβο!
    Φιλάκια πολλά και ολόγλυκα, κορίτσι μου!
    ΣΣΣΣΜΟΥΤΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ωραία συνέντευξη, μπράβο Αριάδνη για τη πρωτοβουλία...αλλά και στον Μάριο για τη μουσική του...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Πολύ ωραία συνέντευξη Αριάδνη..χαίρομαι πολύ να γνωρίζω νέους καλλιτέχνες. Επειδή γνωρίζω τον Ψαραντώνη και προσωπικά τον Ψαρογιώργη είναι από τους ανθρώπους που τους χαρακτηρίζει η ιδιαιτερότητα. Επίσης μου αρέσει πολύ και ο Δάντης ως καλλιτέχνης. Το να συνεργάζεται κανείς με τόσο μεγάλα ονόματα δεν είναι τυχαίο. Σίγουρα ο Λουπάσης είναι ταλέντο! Καλή επιτυχία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Πολύ αξιόλογη συνέντευξη, Αριάδνη μου!
    Και για τις ερωτήσεις σου (πολύ στοχευμένες!) και για τις απαντήσεις του (πολύ δυναμικές κι αληθινές!).
    Θα περιμένω κι άλλες παρόμοιες :) :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή