Πέμπτη 18 Φεβρουαρίου 2016

Ένας χρόνος μακριά μας γιαγιά.....

Πέρασε ένας χρόνος από τότε που έφυγες και ακόμη να το συνειδητοποιήσω πλήρως, ήσουν 72.
Ακόμη θυμάμαι, όταν ήμουν μικρή, μας αγκάλιαζες τρυφερά και μας έλεγες παραμύθια. Ειδικά τα καλοκαίρια στην αυλή, να κοιτάμε τα αστέρια και εσύ να μας μιλάς. Είχες τόση αγάπη μέσα σου και την έδινες απλόχερα, στα παιδιά σου, στα εγγόνια σου, στους γονείς σου, σε συγγενείς, φίλους και άγνωστους. Είχες όμως και ένα κακό καθώς μεγάλωνες, ήσουν εγωίστρια. Έμεινες χήρα μικρή και πάλεψες, αγωνίστηκες για να μεγαλώσεις μόνη σου τρία μικρά παιδιά. Τώρα στο τέλος η αγωνιστική σου τάση, χάθηκε. Από τότε που έπαθες το εγκεφαλικό πριν δέκα χρόνια. Ενώ παλιά δεν ήθελες να σε φωτογραφίζουμε, τα τελευταία χρόνια ήθελες συνέχεια να βρίσκεσαι μπροστά στο φακό.  «Την καλύτερη να τη βάλετε στο μνήμα» έλεγες και φτυνόμασταν και γελούσαμε……

Το 2014 αν και στην εκπνοή της χρονιάς σε λύγισε γαμώτο! Ολιγωρία στο επαρχιακό νοσοκομείο, εκεί που αν δεν πετύχεις το σωστό γιατρό , που να είναι πρώτα άνθρωπος και μετά επαγγελματίας, δεν επιζείς. Ήσουν άτυχη, πετύχαμε έναν απάνθρωπο που καθυστέρησε να σε μεταφέρει στη συμπρωτεύουσα. Εγχειρίστηκες τις πρώτες μέρες του 2015 από γιατρό με αισθήματα, δεν πίστευα ότι δεν θα τα καταφέρεις. Οι μονάδες εντατικής νοσηλείας γεμάτες και εσύ ήθελες νοσηλεία σε εξειδικευμένο τμήμα. Το θαύμα που περίμενα δεν έγινε. Ακόμα σε θυμάμαι σε εκείνο το άχαρο δωμάτιο , να προσπαθείς να μου μιλήσεις και γω να μην μπορώ να καταλάβω τι ήθελες να μου πεις…..»Μη κουράζεσαι γιαγιά, θα σου πω εγώ, πως ήταν η μέρα μου» και μιλούσα μέσα σε μια στολή με γαλαζοπράσινο χρώμα υποδυόμενη ένα δύσκολο ρόλο. Σου κρατούσα το χέρι και ήλπιζα να βγεις γρήγορα από κεί. Μόλις βγήκα έχασα την ανάσα μου από το κλάμα. Δε μπορούσα να σε βλέπω έτσι να υποφέρεις. Έκανες το σταυρό σου πρίν την εγχείρηση και ήσουν πάντα θρήσκα. Εγώ γεμάτη αμφιβολίες για το «αν υπάρχει θεός» όμως άναβα κεράκι, έγραφα το όνομά σου και έκανα προσευχή (ποια; Εγω ) λες κ έτσι θα σε έσωζα. Μέρα με τη μέρα όμως δε συνεργαζόσουν. Είχες παραιτηθεί, εσύ η αγωνίστρια!!!!!

Πάντα έλεγες  πως όταν θα πέθαινες, θα ήσουν μαζί με τον άντρα σου που «έφυγε» μικρός. Εύχομαι να είστε όντως μαζί και να είσαι χαρούμενη ακόμη και μακριά μας. Νύχτα, γυρω στις 12 χτύπησε το τηλέφωνο και μας είπαν, πως «έφυγες». Από τότε κανένα βράδυ μου δεν είναι ίδιο πια…..

Κλείνοντας βάζω το τραγούδι που σου άρεσε και όποτε ακούω ματώνω. Πάντα ήσουν εκεί, να μη μας λείπει τίποτα! Αν υπάρχει παράδεισος και μετά θάνατον ζωή, θα έχεις την καλύτερη!

Το μόνο που με παρηγορεί ήταν ότι πρόλαβα να σου πω, πόσο σ αγαπώ!!!

Μου λείπεις! 


16 σχόλια:

  1. Τι γλυκιά ανάρτηση από μια εγγονή ,ενώ το σύνηθες είναι να βάζουμε και να ξεχνάμε τους ηλικιωμένους στα γηροκομεία!Μας συγκίνησες ,μακάρι όλοι να νιωθουμε και να προσέχουμε έτσι τους γονείς και παππούδες μας!
    Να ζήσετε να τη θυμάστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλό παράδεισο να έχει!
    Άξια γυναίκα, παράδειγμα για εμάς που μένουμε πίσω..!
    Είναι και δικό μου αγαπημένο το τραγούδι....καλή σου μέρα Αριάδνη μου :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. σιγουρα με τοση αγαπη που της στελνεις θα περναει καλα και θα χαιρεται για σενα σε φιλω καρδια μου και οσο την σκεφτεσαι θαναι παντα στην αφκαλια σου !!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Συγκινητική η αγάπη σου για την γιαγιά σου.
    Φαίνεσαι άνθρωπος με αισθήματα σε μια κοινωνία που αυτά είναι είδος προς εξαφάνιση.
    Νάσαι καλά να την θυμάσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Αριάδνη μου ,μέ συγκίνησε πάρα πολύ η σημερινή σου ανάρτηση.
    Θυμήθηκα την μητέρα μου πού έχει φύγει από κοντά μας,οι μνήμες ακόμα νωπές...τήν κόρη μου πού συνέχεια την αναζητεί,πού τής έσφυγε τό χέρι την ώρα πού μάς άφησε.Μέ έκανες καί δάκρυσα.Νά είστε καλά καί νά την θυμάστε!Ηταν ξεχωριστή η γιαγιούλα σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Η γιαγιά σου έφυγε ευτυχισμένη γιατί είχε την αγάπη σου! Πολύ τρυφερή ανάρτηση να είσαι καλά και να την θυμάσαι με αγάπη.
    Φιλιά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Να είσαι γερή να τη θυμάσαι Αριάδνη, ήσουν τυχερή που την είχες και αυτή τυχερή που είχε μια εγγονή σαν εσένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Να ζήσετε να τη θυμάστε με αγάπη, κορίτσι μου.
    Συγκινήθηκα, το κείμενό σου μου έφερε θύμησες από τη δική μου γιαγιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Πόσο πονάνε οι απώλειες...
    Είχατε υπέροχη σχέση όσο ήσαστε μαζί και αυτό λέει πολλά...
    Να τη θυμάσαι πάντα με αγάπη, ματάκια μου! Φιλί γλυκό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Η απώλεια της γιαγιάς πονάει πολύ Αριάδνη μου !!!
    Εκείνο που έχει αξία είναι ότι πήρες και ΄έδωσες πολλά στη γιαγιά και μέσα στο μυαλό σου καλή μου θα την θυμάσαι με αγάπη !!Σε φιλώ !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ας είναι καλά εκεί πάνω που ταξίδεψε! Πολύ τρυφερή ανάρτηση Αριάδνη μου. Τι όμορφα λόγια από μια εγγονή, να θυμάσαι όμως ότι σίγουρα ήξερε πόσο την αγαπούσες.Κι αυτό τελικά έχει σημασία!
    Καλή σου μέρα
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Όντως, το σημαντικό είναι να έχουν ειπωθεί τα "σ' αγαπώ".. Σίγουρα η γιαγιά στον ουρανό, αντάμωσε τον παππού, που τον είχε χάσει "μικρό".. Σε φιλώ γλυκά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αχ η αγάπη της γιαγιάς.. Μάνα διπλή, διπλή ορφανια το φευγιό της..
    Να σαι σίγουρη Αριάδνη μου, είναι εκεί ψηλά και καμαρώνουν και προστατεύουν κι ο παππούς κι η γιαγιά!! Να σαι καλά να την θυμάσαι πάντα με αγάπη!! Με συγκίνησες!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Πολύ συγκινητικό και το κείμενο και η αγάπη σου για τη γιαγιούλα σου, Αριάδνη μου ... Να ζήσετε και να την θυμόσαστε και εκείνη να' ναι καλά εκεί πάνω και να σας προσέχει ... Κρίμα που έφυγε από ολιγωρία και λάθη ... Πολλά φιλιά ... Καλή συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Με συγκηνησες....γλυκια .μου...πταγματικα...τελειο!!!!! Αυτη ηταν η ΜΑΜΑ μου και η ΓΙΑΓΙΑ ΣΑΣ....ΕΞΕΡΕΤΗΚΟ!!!!!!Να ειμαστε καλα ν την θυμομαστε....καλη αναπαυση...ν εχει..
    😫

    ΑπάντησηΔιαγραφή