Κρύο...
Κάθε βράδυ του χειμώνα
το ίδιο σκηνικό,
με ελάχιστες αλλαγές....
Εγώ αγκαλιά με το πάπλωμα να κοιτώ το χιόνι που πέφτει.
Τις πρώτες μέρες ήταν αφράτο
και προκλητικό για παιχνίδια....
Όσο περνούν οι μέρες αποκρυσταλλώνεται
και μπορεί να σε παρασύρει σε οδυνηρά μονοπάτια....
Κι εγώ έμεινα σε ένα μονοπάτι να σε περιμένω να φανείς...
εσένα που εμφανίζεσαι σποραδικά
και καταφέρνεις να με μεταμορφώνεις σε κάτι όμορφο που όλοι βλέπουν...
Έτσι ήμουν πάντα....
περίμενα όταν ήθελα...
Και εγώ σε θέλω....
Το νιώθω ότι θα βρεθούμε σύντομα...
Σε σκέφτομαι....
Μου λείπει το χαμόγελό σου
μα πιο πολύ μου λείπεις....
Εσύ!
Σε περιμένω για να ζήσω ή ζω για να σε περιμένω;;;;
Καληνύχτα
Πόσο δύσκολη αυτή η αναμονή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜακάρι όλες τους να έχουν αίσια κατάληξη!!
Να χεις ένα όμορφο σ/κ Αριάδνη μου!! Φιλιά
μην περιμένεις για να ζήσεις! ζήσε την κάθε στιγμή, με ή χωρίς εκείνον! φιλάκια πολλά
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή μου Αριάδνη, το κείμενο σου που μπορεί σαν κείμενο να είναι όμορφο όπως το χιονισμένο τοπίο της φωτογραφίας, αλλά βγάζει πολύ πόνο. Φαίνεται πως έχεις βάλει την Αριάδνη στη κατάψυξη και περιμένει την Άνοιξη να τη ζεστάνει και όπως ξέρεις η άνοιξη θα έρθει από μόνη της ότι και να κάνεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλά κάνεις και γράφεις είναι και αυτός ένας εξαιρετικός τρόπος να ζεσταθείς χωρίς να περιμένεις τίποτα απ΄έξω!
ΑΦιλάκια τρυφερά με μια μεγάλη και ζεστή αγκαλιά! <3
Αν αξίζει αυτή η αναμονή, χαλάλι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣε νιώθω απόλυτα...
Φιλί μεγάλο ♥
Μην περιμένεις κανέναν και ζήσε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο.
Καλό βράδυ Αριάδνη μου!
Θα συμφωνήσω απόλυτα με το Ματινάκι. Σίγουρα πρέπει πάντα να ζούμε την κάθε στιγμή, αλλά αν αξίζει η αναμονή, τον αντέχεις τον χειμώνα μέχρι να έρθει η άνοιξη!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν υπέροχα τα λόγια σου Αριάδνη. Με μια εσάνς μελαγχολίας, αλλά υπέροχα! Σε γλυκοφιλώ! :)
Έντονο κείμενο, όμορφο, αλλά θα συμφωνήσω: ούτε το ένα είναι καλό, ούτε το άλλο. Απλώς, ζήσε! Και άσε τους άλλους να αναρωτιούνται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλιά!
Η ζωή Αριαδνη μου δεν περιμενει .. γι αυτο ακολούθησε τη..και ζήσε..!!φιλακιααα
ΑπάντησηΔιαγραφήΩραίο το ποίημα σου και το χιονισμένο τοπίο Αριάδνη ,να έχεις μια όμορφη και δημιουργική χρονιά!Καλή εβδομάδα!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑριάδνη μου, μου ξύπνησες πολύ οδυνηρές αναμνήσεις, που ευτυχώς πλέον είναι μόνο αναμνήσεις, δηλαδή παρελθόν.. Μην περιμένεις γλυκιά μου.. φτιάξε το δικό σου δρόμο.. κι όποιος θέλει θα τρέξει και θα σε προλάβει..
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια πολλά! Καλή σου μέρα και καλή εβδομάδα!!!
Όμορφο κείμενο
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλάκια ...
Δεν με βρίσκει καθόλου σύμφωνη η "θεωρία" τού "σε περιμένω για να ζήσω", παρά μόνο ως ποιητική αδεία, εκεί ναι, συμφωνώ! Φιλάκι γλυκό! ❤
ΑπάντησηΔιαγραφήΌμορφο κείμενο γεμάτο συναίσθημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά συμφωνώ και εγώ, μην περιμένεις ζήσε απλά ζήσε.
Φιλί και μια μεγάλη αγκαλιά
αχ, τι άσχημες αυτές οι καταστάσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήόπως και νάναι... δύσκολα τα πράγματα...φιλιά πολλά!!
Συνήθως έρχεται όταν δεν το(ν) περιμένεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ ζωή όμως δεν κάνει σκόντα Αριάδνη μου. Αν βρει κλειστή την πόρτα, πάει ν' αφήσει αλλού τις χαρές της. Εκεί που είναι πάντα μισάνοιχτη μια γρίλια...
Τα φιλιά μου και την αγάπη μου!
(φύγε! τι κάθεσαι;)
Ωραίο ερώτημα! Πολλοί νιώθουμε έτσι για πολλούς και διαφορετικούς λόγους.
ΑπάντησηΔιαγραφή