Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Τον καλύτερο θα σου βρω...

-"Τον καλύτερο θα σου βρω", ακούστηκε για πολλοστή από την άλλη γραμμή του τηλεφώνου, η φωνή της κολλητής μου....
- "Όχι εγώ θέλω αυτόν , τον χειρότερο"! Ανταπάντησα....

Εντάξει σίγουρα θα υπάρχουν πολύ χειρότεροι απο αυτόν. Το μονο που κάνει είναι να δειχνει ότι με θέλει, αλλά και απ την άλλη ότι δεν πολυνοιάζεται. Αν δεν νοιαζόταν, θα το καταλάβαινα και θα σταματούσα. Χαζή δεν είμαι. Απλά μπερδεμένη και χαζή και ερωτεύμενη!

Πως την πάτησα έτσι εγώ;;;;;
Πως;;;;;

Σάββατο. Δεν έχω καμία διάθεση να βγω. Ίσως είχα, αν ήξερα τι συμβαίνει με εμάς τους δυο.
Ποτό. Σκέφτομαι να ανάψω τσιγάρο. Δεν έχω ανάψει ακόμα τελικά.

Θα κοιμηθώ; Ίσως ξημερώματα πάλι. Είναι δύσκολο πολλές φορές να κοιμάσαι και ακόμη πιο δύσκολο να ξυπνάς και να αντικρύζεις τη ζοφερή πραγματικότητα.Χωρίς εσένα. Δεν ξέρω αν το χει κάνει καμιά άλλη για σένα αυτό. Δημοσιες καταθέσεις ψυχής, διχως το όνομά σου, δίχως την εικόνα σου, δίχως το άρωμά σου.

Θες χρόνο...στον έχω δώσει απλόχερα.Το μόνο που θα θελα ήταν να φεύγαμε μαζί για κάπου. Όχι μακριά, εδώ κοντά. Να σε έβλεπα, να σε αγκάλιαζα με όλη μου την ψυχή.

Έχω τόση αγάπη να σου δώσω, αν μου έδινες την ευκαιρία...Δεν μου φτάνει πια το "λίγο" θέλω ή το "πολύ" ή το "καθόλου".

Άλλη μια βραδινή περιπλάση με σένα, χωρίς έσενα. Την τελευταία μου σκέψη πριν κοιμηθώ και την πρώτη μόλις ξυπνήσω. Πονάω. Όλοι το βλέπουν εκτός απο σένα και δεν ξέρουν το γιατί...Ερωτήσεις στοχευμένες ξεκάθαρες και απαντήσεις που ακόμη δεν έχουν έρθει, εμποτισμένες με δειλία...Φράσεις ημιτελείς. Συναισθήματα φοβισμένα; Κοιμισμένα;

Έχω καταργήσει κάθε εγωισμό. Παλεύω να τον ανακτήσω και δεν μπορώ. Έχω γίνει έρμαιό σου. Τώρα λέω πως ακόμη και να μου τηλεφωνήσεις, δεν θα το σηκώσω θα αδιαφορήσω, αλλά αν δω το όνομά σου στην οθόνη του κινητού μου, θα μου είναι δύσκολο να το κάνω πράξη....Πως να κάνω τη δύσκολη, όταν είμαι έτοιμη ανα πάσα στιγμή να στα δώσω ΟΛΑ κι ας καώ....!



Σε φιλώ, σε σκέφτομαι συνέχεια και θέλω τουλάχιστον εσύ να ζεις με τα θέλω σου...

Καληνύχτα

11 σχόλια:

  1. με το βλέμμα ενός τρίτου... κάνει ακριβώς αυτό που θέλει: παίζει. αν ήθελε πολύ, αν ήθελε το ίδιο πως θα μπορούσε και γιατί να το τιθασεύσει;
    καλημέρα Αριάδνη μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τι ωραία θα 'ταν όλα αυτά τα όμορφα λόγια να καταφέρναμε να τα λέγαμε κάποτε κοιτώντας στον καθρέπτη μας.Γιατί εάν δεν αγαπήσουμε πρώτα τον εαυτό μας κι ισορροπούμε συνέχεια σε τεντωμένο σχοινί, τότε είμαστε αναγκασμένοι να γίνουμε ένα κομμάτι παζλ στου αλλουνού το παιχνίδι.
    Χαρούμενη και ξένοιαστη καλημέρα!!!:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Ολες μας έχουμε περάσει ανάλογες καταστάσεις,Αριάδνη μου,καί οι κόρες μου,τό ίδιο,στό παρελθόν!Πράγματι,η ζωή είναι πολύ μικρή!!Enjoy your life!!!Kαλή Κυριακή!!Φιλάκια!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Έτσι ακριβώς. Ιστορίες γυναικείες, δικές μας, της φίλης μας, της αδελφης μας, της κόρης μας.....Βγαλμένες απ τη ζωη. Σας ευχαριστω όλους για τα σχόλια :)

      Διαγραφή
  4. Το διαβάζω και νομίζω οτι το χω γράψει εγώ.... Σα να μιλας μέσα απο μένα.... Έτσι ακριβώς ήμουν χθες βράδυ... Και δεν είναι η απόρριψη όσο αυτή η αναμονή που σου τσακίζει την καρδιά. Να θες δώσεις τόσα πολλά... τα πάντα... και να σου ζητάνε χρόνο γιατι τους πνίγεις και δεν μπορούν να το διαχειριστούν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Τι υπεροχη καταθεση ψυχης.. Μακαρι να μπορουσα και εγω να εκφρασω τα μεσα μου με αυτον τον τροπο. Θα μου εκανε καλο..
    Καλο μεσημερακι Αριαδνη μου.
    Φιλακια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Υπέροχα όμορφη η γραφή σου.
    Καλώς βρεθήκαμε !!
    Καλό σου βραδάκι !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Ναι είναι δύσκολο δυσκολότατο θα έλεγα να αποκτήσεις από το πουθενά την ψύχραιμη ματιά των τρίτων. Ούτε εγώ έχω σχηαματίσει καλή εικόνα για το άτομο του κυρίου. Αλλά το θέμα δεν είναι αυτος, που μια μέρα σίγουρα να λουστεί τα πεπραγμένα του. Το θέμα είναι εσύ να μην μένεις πίσω. Τρέχει η ζωή και τα καλύτερα μας χρόνια φεύγουνε. Να προστπαθείς τουλάχιστον να κάνεις πράγματα. Να βγαίνεις, να ζεις, να έχεις πολλές δραστηριότητες. Τουλάχιστον να μην χάνεις τις μέρες σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Αχα!!! Εδώ έχω ξαναβρεθεί πριν λίγο καιρό, περαστική και θυμάμαι πόσο μου φάνηκε να με διαβάζω!
    Ναι, κουκλί μου, έχουν κλάψει κι άλλες κι έχουν εκτεθεί για κάποιον, όπως καλή ώρα πράττεις εσύ!
    Και σκέφτηκα μέχρι και το blog μου να διαγράψω τώρα που το βλέμμα καθάρισε από τα δάκρυα κι είδε την αλήθεια!!!!
    Μα όχι τελικά, δεν θα αποποιηθώ μια ευάλωτη εποχή της ζωής μου, απλά θα την προσπεράσω και θα την αφήσω στο χθες που της πρέπει!
    Θες να σου μιλήσω σαν γυναίκα προς γυναίκα?
    Είμαι 44 ετών , δεν θα στον κατηγορήσω διότι δεν τον ξέρω, όμως από όσα η ζωή μου έμαθε, όποιος αγαπάει ούτε παιδεύει, ούτε αδιαφορεί, ούτε τρέφεται από τον πόνο του άλλου....
    Με τα λόγια όλοι παραμυθιάζουμε κι όλοι παραμυθιαζόμαστε...
    με τις πράξεις μας όμως δε μένει αμφιβολία σε κανέναν ποιοι είμαστε!
    Να προσέχεις τον εαυτό σου, μωρό μου, και τον όχι απλά καλύτερο αλλά άριστο θα είσαι σε θέση να τον βρεις όταν καταλάβεις πόσα πολλά αξίζεις!!!!!!!!!!!!
    ΚΙ ΑΞΙΖΕΙΣ ΟΛΑ ΤΑ ΚΑΛΑ, ψυχούλα μου!
    ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ κι είθε ΤΟ ΦΩΣ ΝΑ ΛΑΜΨΕΙ ΣΕ ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΜΥΑΛΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΝΑΓΕΝΝΗΘΕΙΣ!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σας ευχαριστω πολύ για τα σχόλια και τις συμβουλές σας όλους :)
      Φιλια πολλά

      Διαγραφή